هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى أَهْلِ بَیْتٍ یَکْفُلُونَهُ لَکُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ قصص -12 آیا می خواهید شما را به خانواده ای راهنمایی کنم که سرپرستی او را برای شما به عهده گیرند و خیرخواه او باشند؟

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیلًا *إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا * وَنَرَاهُ قَرِیبًا ﴿معارج5-۷﴾ پس صبر کن صبرى نیکو؛ زیرا آنان [عذاب] را دور مى ‏بینند و [ما] نزدیکش مى ‏بینیم

إِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِی الْأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِینَ ﴿یونس/۸۳﴾ مسلماً فرعون در سرزمین مصر برتری خواه، و [در گناه، معصیت و ستم] از اسراف کاران بود.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿حجرات/۱۰﴾ همانا همه مؤمنان با هم برادرند؛ بنابراین [در همه نزاع ها و اختلافات] میان برادرانتان صلح و آشتی برقرار کنید

امام على علیه السلام : امیدوارترین مردم به اصلاح نفْس کسى است که هرگاه بر بدى هاى خود آگاه شود، در برطرف ساختن آنها شتاب ورزد. (غررالحکم،ح3344)
توصیه‌های رفتاری:
درصورتی که با ایده یا عملکرد همکار مخالف بودیم و در آن اشتباهی دیدیم، محترمانه و در خلوت با او مطرح می‌کنیم، اگر حق با او بود می‌پذیریم و از او خواهش می‌کنیم همینطور رفتار کند و خطای احتمالی را به ما گوشزد کند. اگر حق با ما بود، در جمع به روی او نمی‌آوریم.
(پیش‌نویس نهایی کدهای رفتاری سازمان)

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَکُنْ مِنَ السَّاجِدِینَ * وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ ﴿حجر/98-۹۹﴾ پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوى و از سجده‏ کنندگان باش و پروردگارت را پرستش کن تا اینکه مرگ تو فرا رسد.

کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ کُرْهٌ لَکُمْ وَعَسَى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ َ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُون﴿بقره/216﴾

وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ … أُولَئِکَ فِی جَنَّاتٍ مُکْرَمُونَ ﴿معارج/32و35﴾ و آنها که امانت‌ها و عهد خود را رعایت می‏کنند… اینان در بهشت‌ها، مکرّم و محترم اند

الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ﴿توبه/۱۱۲﴾ آمران به معروف، و نهی کنندگان از منکر، و حافظان حدود (و مرزهای) الهی و بشارت بده (به اینچنین) مؤ منان!

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولَئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ ﴿حجرات/۱۵﴾ مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده‏ اند، سپس هرگز شک و تردیدی به خود راه نداده، و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کرده‏ اند، آنها راستگو یانند.