یَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنَا عَلَیْکُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْآتِکُمْ وَرِیشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذَلِکَ خَیْرٌ ذَلِکَ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ ﴿اعراف/۲۶﴾ ای فرزندان آدم! لباسی برای شما فرو فرستادیم که اندام شما را می پوشاند و مایه زینت شماست و لباس پرهیزگاری بهتر است، اینها (همه) از آیات خدا است شاید متذکر (نعمتهای او) شوند.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
________________________________________
چون خداى تعالى ذکر نعم خود نمود بر بنى آدم در اسکان ایشان در زمین و اعطاى اسباب تمتع و وصول به روضه جنان بوسیله اعمال صالحه، در عقب آن عرض امتنان بر ملابس ایشان فرماید:
یا بَنِی آدَمَ‌: اى پسر آدم هر عصر به عصر تا قیامت. در مجمع فرماید:
خطاب عام است جمیع اهل ازمنه را از مکلفین یعنى اى ذریه آدم از مرد و زن و خنثى در هر عصرى تا قیامت، قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً: بتحقیق خلق فرمودیم و قرار دادیم بر شما پوشش و لباسها به تدبیرات سماویه و اسباب نازله از آسمان و به قولى در حین هبوط حق تعالى لباس را براى او نازل فرمود. (بنابراین انزال بر معنى خود است) انزال به اعتبار غایت علوّ شأن خالق سبحان و دنائت‌ خلقان است، بعد بیان فایده آن را فرماید: یُوارِی سَوْآتِکُمْ‌: مى‌پوشاند لباس، عورات شما را که شیطان قصد اظهار آن کرده بود و مستغنى مى‌سازد شما را از پوشش به ورق.
در منهج مروى است که: عرب، برهنه طواف خانه کعبه مى‌کردند و مى‌گفتند: طواف نمى‌کنیم در جامه‌هائى که در آن معصیت خدا کردیم. آیه نازل شد که: لباس موجب پوشش و ساتر عورات شما است، زیرا کشف آن قبیح و شنیع باشد. وَ رِیشاً: و زینت شما و به آن متجمل و متزین مى‌شوید.
اقوال دیگر: 1- لباس، ساتر عورت و بدن؛ و ریش، لباس مجالس و مشاهد و اعیاد. 2- اوّلى واجب که ساتر عورت از ناظر محترم باشد، و ثانى لباس مستحب که لباس جلال و جمال و عزت است. 3- مراد ریش، لباس خاص جمال است. 4- مراد آنچه زندگانى به آن وسعت یابد و اولى حمل بر عموم است. طبرسى رحمه اللّه فرماید: آیه متضمن همه وجوه، و تخصیص بعض، بى‌وجه، بلکه آیه حمل بر عموم است. (ثمّ اللّه اعلم بمراده).
وَ لِباسُ التَّقْوى‌: و لباس پرهیزکارى و نگاهدارى از وصول مضرات دینى و دنیائى براى تلبس. ذلِکَ خَیْرٌ: آن لباس تقوى بهتر و خوشتر است. در این لباس مفسرین را وجوهى است: 1- لباس تقوى عمل صالح مى‌باشد. 2- لباس ایمان که آثار تقوى است. 3- لباس حیا. 4- لباس عبادت و تواضع.
5- لباس حرب مانند زره و خود. 6- لباس خشیت و خوف الهى. 7- طریقه حسن و خصلت مستحسن. 8- لباس عفاف.
امیر المؤمنین علیه السّلام در نهج البلاغه مى‌فرماید: «اوصیکم عباد اللّه بتقوى اللّه الّتى هى الزّاد و بها المعاد (المعاذ) زاد مبلّغ و معاد منجح دعا الیها اسمع داع و وعاها خیر واع فاسمع داعیها و فاز واعیها» « نهج البلاغه، خطبه 112» (الخ). وصیت مى‌کنم و امر مى‌نمایم شما را به تقوى و پرهیزکارى از خداى تعالى که به آن حاصل مى‌شود توشه آخرت، و به آنست بازگشت به قرب حضرت عزت (یا به آن است پند گرفتن از عقوبت). تقوى توشه‌اى است که رساننده است به مقصود، و پناهى‌ است رهاننده از عذاب روز موعود. دعوت کند به تقوى شنواننده ترین خوانندگان که سید المرسلین صلّى اللّه علیه و آله و سلّم باشد، و نگاهداشت تقوى را نگاهدارنده، که نفس نفیس نبوى صلّى اللّه علیه و آله و سلّم باشد. پس شنوانید خواننده آن و فیروزى یافت نگاهدارنده آن.
ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ‌: آن انزال انواع البسه و اقمشه و امتعه معاش، و تخلیق آن براى عباد از علامات وجود الهى و حجج توحید سبحانى مى‌باشد. لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ‌: براى اینکه تعقل و تأمل در آن بنمائید و بدان متذکر شوید و تصدیق ذات احدیت و رسالت رسول ختمى مرتبت صلّى اللّه علیه و آله و سلّم بنمائید و از شرک پرستى و منهیات قرآنى منتهى گردید.
تنبیه: آیه شریفه دلالت دارد بر کمال فضل و کرم حق تعالى به آدم علیه السّلام و ذریه او الى یوم القیمه، و تهیه لوازم معاشیه آنها به نحو اتم و اکمل، و نظر به عصیان آنها نفرماید، و دائما در مقابل نافرمانى بندگان احسان فرماید؛ و هر گاه به ظهور عورتین راضى نشود، و به ما تفضل نماید به ایجاد البسه براى ستر مقبحات، البته امید به فضل و کرم او خواهد بود که در قیامت هم به فضاحت ما رضا نگردیده، گناهان را عفو و ستر فرماید.
…………………………………………………………………

چاپ نوشته