• 021-88565521
  • info@tedco.co

زیباترین لباس برای مومنان، لباس تقوا است

زیباترین لباس برای مومنان، لباس تقوا است

زیباترین لباس برای مومنان، لباس تقوا است

یَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنَا عَلَیْکُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْآتِکُمْ وَرِیشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذَلِکَ خَیْرٌ ذَلِکَ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ ﴿اعراف/۲۶﴾ ای فرزندان آدم! لباسی برای شما فرو فرستادیم که اندام شما را می پوشاند و مایه زینت شماست و لباس پرهیزگاری بهتر است، اینها (همه) از آیات خدا است شاید متذکر (نعمتهای او) شوند

امام صادق(علیه السلام) درحدیثی دراین باره می‌فرمایند:
«أَزیَنُ اللباس لِلمومنین،لباسُ التقوی واَنعمُه الایمانُ قال الله تعالی«ولباس التقوی ذلک خیرٌ بحار (الانوار، ج83 ، باب 45)
زیباترین لباس برای مومنان،لباس تقوا است ونرم ترین لباس،لباس ایمان،خداوند می‌فرماید:لباس تقوا بهتراست.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:«من لبس توبا فاختال فیه خسف الله به من شفیر جهنم و کان قرین قارون، لانه اول من اختال فسخف الله به و بداره الارض و من اختال فقد نازع الله فی جبروته »
وسایل الشیعه ج ۵ ص ۳۴
لباسی که مایه تفاخر باشد، عامل سقوط در جهنم می شود و هم نشینی با قارون را فراهم می سازد و به نوعی اعلان جنگ با خداست.

کدهای رفتاری سازمان:
فقط از لباس و کفش رسمی و ساده مطابق با الگو و رنگی که سازمان برای هر محیط کار تعیین می‌کند استفاده می‌کنیم
(کدهای عمومی: پوشش و آراستگی -کد:24)


تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
________________________________________
چون خداى تعالى ذکر نعم خود نمود بر بنى آدم در اسکان ایشان در زمین و اعطاى اسباب تمتع و وصول به روضه جنان بوسیله اعمال صالحه، در عقب آن عرض امتنان بر ملابس ایشان فرماید:
یا بَنِی آدَمَ‌: اى پسر آدم هر عصر به عصر تا قیامت. در مجمع فرماید:
خطاب عام است جمیع اهل ازمنه را از مکلفین یعنى اى ذریه آدم از مرد و زن و خنثى در هر عصرى تا قیامت، قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً: بتحقیق خلق فرمودیم و قرار دادیم بر شما پوشش و لباسها به تدبیرات سماویه و اسباب نازله از آسمان و به قولى در حین هبوط حق تعالى لباس را براى او نازل فرمود. (بنابراین انزال بر معنى خود است) انزال به اعتبار غایت علوّ شأن خالق سبحان و دنائت‌ خلقان است، بعد بیان فایده آن را فرماید: یُوارِی سَوْآتِکُمْ‌: مى‌پوشاند لباس، عورات شما را که شیطان قصد اظهار آن کرده بود و مستغنى مى‌سازد شما را از پوشش به ورق.
در منهج مروى است که: عرب، برهنه طواف خانه کعبه مى‌کردند و مى‌گفتند: طواف نمى‌کنیم در جامه‌هائى که در آن معصیت خدا کردیم. آیه نازل شد که: لباس موجب پوشش و ساتر عورات شما است، زیرا کشف آن قبیح و شنیع باشد. وَ رِیشاً: و زینت شما و به آن متجمل و متزین مى‌شوید.
اقوال دیگر: 1- لباس، ساتر عورت و بدن؛ و ریش، لباس مجالس و مشاهد و اعیاد. 2- اوّلى واجب که ساتر عورت از ناظر محترم باشد، و ثانى لباس مستحب که لباس جلال و جمال و عزت است. 3- مراد ریش، لباس خاص جمال است. 4- مراد آنچه زندگانى به آن وسعت یابد و اولى حمل بر عموم است. طبرسى رحمه اللّه فرماید: آیه متضمن همه وجوه، و تخصیص بعض، بى‌وجه، بلکه آیه حمل بر عموم است. (ثمّ اللّه اعلم بمراده).
وَ لِباسُ التَّقْوى‌: و لباس پرهیزکارى و نگاهدارى از وصول مضرات دینى و دنیائى براى تلبس. ذلِکَ خَیْرٌ: آن لباس تقوى بهتر و خوشتر است. در این لباس مفسرین را وجوهى است: 1- لباس تقوى عمل صالح مى‌باشد. 2- لباس ایمان که آثار تقوى است. 3- لباس حیا. 4- لباس عبادت و تواضع.
5- لباس حرب مانند زره و خود. 6- لباس خشیت و خوف الهى. 7- طریقه حسن و خصلت مستحسن. 8- لباس عفاف.
امیر المؤمنین علیه السّلام در نهج البلاغه مى‌فرماید: «اوصیکم عباد اللّه بتقوى اللّه الّتى هى الزّاد و بها المعاد (المعاذ) زاد مبلّغ و معاد منجح دعا الیها اسمع داع و وعاها خیر واع فاسمع داعیها و فاز واعیها» « نهج البلاغه، خطبه 112» (الخ). وصیت مى‌کنم و امر مى‌نمایم شما را به تقوى و پرهیزکارى از خداى تعالى که به آن حاصل مى‌شود توشه آخرت، و به آنست بازگشت به قرب حضرت عزت (یا به آن است پند گرفتن از عقوبت). تقوى توشه‌اى است که رساننده است به مقصود، و پناهى‌ است رهاننده از عذاب روز موعود. دعوت کند به تقوى شنواننده ترین خوانندگان که سید المرسلین صلّى اللّه علیه و آله و سلّم باشد، و نگاهداشت تقوى را نگاهدارنده، که نفس نفیس نبوى صلّى اللّه علیه و آله و سلّم باشد. پس شنوانید خواننده آن و فیروزى یافت نگاهدارنده آن.
ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ‌: آن انزال انواع البسه و اقمشه و امتعه معاش، و تخلیق آن براى عباد از علامات وجود الهى و حجج توحید سبحانى مى‌باشد. لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ‌: براى اینکه تعقل و تأمل در آن بنمائید و بدان متذکر شوید و تصدیق ذات احدیت و رسالت رسول ختمى مرتبت صلّى اللّه علیه و آله و سلّم بنمائید و از شرک پرستى و منهیات قرآنى منتهى گردید.
تنبیه: آیه شریفه دلالت دارد بر کمال فضل و کرم حق تعالى به آدم علیه السّلام و ذریه او الى یوم القیمه، و تهیه لوازم معاشیه آنها به نحو اتم و اکمل، و نظر به عصیان آنها نفرماید، و دائما در مقابل نافرمانى بندگان احسان فرماید؛ و هر گاه به ظهور عورتین راضى نشود، و به ما تفضل نماید به ایجاد البسه براى ستر مقبحات، البته امید به فضل و کرم او خواهد بود که در قیامت هم به فضاحت ما رضا نگردیده، گناهان را عفو و ستر فرماید.