وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ ﴿سجده/۲۴﴾ و برخی از آنان را چون [در برابر مشکلات، سختی ها و حادثه های تلخ و شیرین] صبر کردند و همواره به آیات ما یقین داشتند، پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را] هدایت می کردند.
امام جواد (علیه السّلام) :
سه چیز، سبب رسیدن به رضوان خداى متعال است:
١. نسبت به گناهان و خطاها، زیاد استغفار و اظهار ندامت کردن؛
٢. اهل تواضع کردن و فروتن بودن؛
٣. صدقه و کارهاى خیر بسیار انجام دادن.
(بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۱)
تفسیر المیزان
” وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ” یعنى ما بعضى از بنى اسرائیل را پیشوایان قرار دادیم، تا مردم را به امر ما هدایت کنند و وقتى ایشان را به امامت و پیشوایى هدایت نصب کردیم، که در دین صبر کردند، و قبلا هم به آیات ما یقین داشتند.
در تفسیر آیه” قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً” « سوره بقره، آیه 124» و نیز در تفسیر آیه” وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا” « سوره انبیاء، آیه 73» و نیز در مواردى دیگر که مناسب بوده بحثهایى پیرامون مساله امامت، و اینکه هدایت امام به امر خدا چه معنایى دارد گذراندیم.
این دو آیه از رحمت گسترده به وسیله تورات متضمن این است که تورات فى نفسه هدایت است، و پیروان خود را به سوى حق هدایت مىکند، آن چنان که در دامن تربیت خود افرادى را بار آورد، که در پیشرفتگى و لیاقت به حدى رسیدند که خدا براى امامتشان برگزید، و آنان را به مقامى رسانید که مردم را به امر او هدایت مىکردند، پس تورات کتاب پر برکتى است براى عمل کردن، و نیز بعد از عمل کردن.
