• 021-88565521
  • info@tedco.co

در میان تمام آفریدگان، فقط اهل علم خدا ترس هستند

در میان تمام آفریدگان، فقط اهل علم خدا ترس هستند

در میان تمام آفریدگان، فقط اهل علم خدا ترس هستند

مِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ کَذَلِکَ إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ ﴿فاطر/۲۸﴾ از انسانها و جنبندگان و چهار پایان انواعی با الوان مختلف، (آری) حقیقت چنین است، از میان بندگان خدا تنها دانشمندان از او می‏ترسند، خداوند عزیز و غفور است.

 تاریخ به روز رسانی: ۱۴۰۲ شنبه ۲۳ دي ساعت 08:03 تعداد بازدید: 6 کد مطلب: 158424


در میان تمام آفریدگان، فقط اهل علم خدا ترس هستند

در میان تمام آفریدگان، فقط اهل علم خدا ترس هستند

مِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ کَذَلِکَ إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ ﴿فاطر/۲۸﴾ از انسانها و جنبندگان و چهار پایان انواعی با الوان مختلف، (آری) حقیقت چنین است، از میان بندگان خدا تنها دانشمندان از او می‏ترسند، خداوند عزیز و غفور است.


وَ مِنَ النَّاسِ وَ الدَّوَابِّ وَ الْأَنْعامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ کَذلِکَ إِنَّما یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ «28»
وَ مِنَ النَّاسِ وَ الدَّوَابِ‌: و از آدمیان و از جنبندگان عموما با اسبان خصوصا، وَ الْأَنْعامِ‌: و از چهارپایان خلقى‌اند که، مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ‌: گوناگون است رنگ‌هاى آن و انواع و آثار آن‌ کَذلِکَ‌: همچنین مانند اختلاف الوان میوه‌جات و کوهها. بعد از بیان قدرت بر خلق اشیاء مختلفة الذوات و الوان فرماید: إِنَّما یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ‌: جز این نیست که مى‌ترسند خدا را از بندگان او، الْعُلَماءُ: دانایان و عالمان؛ چه خشیت، معرفت به خدا و علم به صفات و افعال او است، پس هر که دانش او بیشتر است ترس او زیادتر باشد، و لذا حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود: «انى اخشاکم باللّه» بدرستى که من ترسناکترین شما هستم به خدا. و نیز فرمود: «اعلمکم باللّه اشدکم له خشیة» « هر دو حدیث در منهج الصادقین، ج 7، ص 445.» هر که از شما معرفت او به خدا بیشتر است خوف او زیادتر است. و لهذا این را در عقب افعال داله بر کمال قدرت خود ایراد فرموده تا به جهت معرفت به آن افعال خائف شوند، و این بدیهى است هر که عارف و عالم به مقام ربوبى نباشد خائف نباشد.
تبصره:
خشیت، ترس خاص باشد، و آن عبارت است از حالت نفسانیه که ناشى شود از شعور به عظمت پروردگار و هیبت حق عز و علا و وقوف بر نقصان خود و قصور از اداى بندگان خداوند متعال، و این حالت حاصل نگردد مگر براى کسى که مطلع شود بر جلال کبریائى و عالم باشد حقیقتا به عظمت سبحانى، و لذا خشیت به علماء تخصیص یافته، فتأمّل. ابن عباس گفته: مراد حق تعالى آنست که: «انّما یخافنى من خلقى من علم جبروتى و عزتى و سلطانى» « مجمع البیان (1401 ق) ج 4 ص 407.» إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ: بدرستى که خداى غالب است در انتقام کشیدن از کسى که مصر باشد در طغیان، آمرزنده مر کسى را که تائب شود از عصیان.
تتمه:
طبرسى (رحمه اللّه) در مجمع فرماید: تخصیص علماء به خشیت جهت آن است که عالم احذر است مر عقاب الهى را از جاهل به جهت اختصاص به معرفت و توحید و عدل و تصدیق بعث و حساب و ثواب.
از حضرت صادق علیه السلام مروى است: یعنى بالعلماء من صدّق قوله عمله و من لم یصدّق قوله عمله لیس بعالم: یعنى مراد حق تعالى به علما کسانیند که کردار او مصدق گفتار او باشد، و هر که فعل او موافق قول او نباشد عالم نیست.
………………………………………………………………………………………
خوشابحال دلی که به دلبری برسد
به سفره ی کرم ذره پروری برسد
همه رعیت ارباب میشویم اما
غلام با ادب اینجا به برتری برسد
کسی که بر در این خانه سر بلند نکرد
به یک اشاره ی اقا به سروری برسد
اگرچه سائل او بی نیاز از دنیاست
در آخرت به مقامات بهتری برسد
به نیم قطره ی اشک محبتش ندهد
اگر خوشی دو عالم به نوکری برسد
شبیه فطرس درمانده غصه ای دارم
نشسته ام که مگر پر…نه…شهپری برسد
ز “قال باقر علیه السلام ” مست شود
اگر کسی به فیوضات منبری برسد
کسی که بر کرمش افتخار میکردند
اگر نبود خلائق چه کار میکردند!؟