خَلَقَ لَکُمْ مِنْ اَنْفُسِکُمْ اَزْواجاً لِتَسْکُنُوا اِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُم مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً الروم – 21 همسرانی از جنس خود شما برای شما آفرید، تا در کنار آنها آرامش یابید، و در میانتان مودت و رحمت قرار داد
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ مِن آیاتِه‌ِ أَن خَلَقَ لَکُم مِن أَنفُسِکُم أَزواجاً لِتَسکُنُوا إِلَیها وَ جَعَلَ بَینَکُم مَوَدَّةً وَ رَحمَةً إِن‌َّ فِی ذلِک‌َ لَآیات‌ٍ لِقَوم‌ٍ یَتَفَکَّرُون‌َ «21/ روم»
و از جمله آیات قدرت الهی اینکه خلق فرمود از نفوس شما ازواج و زنهایی که آرام گیرید و سکونت نفس پیدا کنید به آنها و بین شما و ازواج شما قرار داد و جعل فرمود دوستی و رحمت به یکدیگر.
بدرستی که در اینکه، آیات بسیاری است از برای قومی که تفکر کنند.
وَ مِن آیاتِه‌ِ بیان یک قسمت از آیات الهی.
أَن خَلَقَ لَکُم مِن أَنفُسِکُم أَزواجاً اولا خلقت حوا از فاضل طینت آدم بوده و ثانیا نساء از نطفه رجال. چه قدرت نمایی که یک نطفه بسا ذکور و بسا اناث می‌آورد که در بسیاری از خصوصیات تفارق دارند، از حیث عورت و رحم و مشیمة و ثدی و قوه و ضعف، و ثالثا متشاکل یکدیگر و از یک جنس بودند، یک زبان و یک قوی.
لِتَسکُنُوا إِلَیها زوج و زوجه، انس به یکدیگر و الفت بین اینکه دو و سکون و اطمینان بین آنها با اینکه هیچگونه انتساب رحمی یا شغلی یا معاشرتی بین آنها نبوده، بلکه بسا از یک شهر و یک محله و یک مملکت هم نیستند.
وَ جَعَلَ بَینَکُم بین زوج و زوجه دوستی و وداد و علاقه و دلبستگی.
مَوَدَّةً وَ رَحمَةً احسان به یکدیگر، خدمت به یکدیگر، دلسوز یکدیگر حتی بسا بر خود مقدم میدارد: هُن‌َّ لِباس‌ٌ لَکُم وَ أَنتُم لِباس‌ٌ لَهُن‌َّ (سوره بقره آیه 187).
إِن‌َّ فِی ذلِک‌َ لَآیات‌ٍ لِقَوم‌ٍ یَتَفَکَّرُون‌َ انسان بالاترین عباداتش تفکر در آثار قدرت الهی و در عواقب امور و در پیشامدهای عالم آخرت است که فرمود:
«تفکر ساعة خیر من عبادة ستین سنة»
و در بعضی اخبار
«سبعین سنة» یک ساعت فکرکردن، از هفتاد سال عبادت بالاتر است. الرساله‌فى الاحادیث النبویه، ص 178
