بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شَاءَ وَتَنْسَوْنَ مَا تُشْرِکُونَ ﴿انعام/۴۱﴾ (نه) بلکه تنها او را میخوانید و او اگر بخواهد مشکلی را که به خاطر آن او را خوانده اید بر طرف می سازد و آنچه را (امروز) شریک (خدا) قرار میدهید (آنروز) فراموش میکنید.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: «ان الله لایرفع الیه دعاء عبد وفی بطنه حرام (بحارالانوار، ج 93، ص 321 ) ;
« خداوند دعای کسی را که حرام خورده باشد به سوی خود بالا نمی برد »
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
بلکه در هر بلیّه خدا را میخوانید و خداوند کشف بلیّه شما را که خوانده‌اید او را میفرماید مطابق آنچه صلاح بداند و مشیئت تعلق بگیرد و فراموش میکنید آنچه را که شرک میآورید.
بَل إِیّاه‌ُ تَدعُون‌َ معرفت خدا یک قسمت طبیعی و ذاتی است
(کل مولود یولد علی الفطرة و انّما ابواه یهودانه و ینصرانه)
حدیث معروف و حدیث منسوب بحضرت صادق علیه السّلام است که زندیقی از آن حضرت مطالبه دلیل کرد بر وجود باری حضرت شرح پیش آمد او را که در دریا غرق شده و بپاره تخته خود را کشیده فرمود آیا قلب تو متوجه شد که کسی هست که تو را از غرق نجات دهد گفت چرا فرمود همان باری است خلاصه آنکه در مورد اضطرار حتی در حیوانات مشاهده شده که متوجه حضرت حق میشوند و خداوند آنها را اجابت میفرماید أَمَّن یُجِیب‌ُ المُضطَرَّ إِذا دَعاه‌ُ وَ یَکشِف‌ُ السُّوءَ و چه اضطراری بالاتر از نزول عذاب یا اهوال قیامت است فَیَکشِف‌ُ ما تَدعُون‌َ إِلَیه‌ِ چنانچه قوم یونس بعد از نزول عذاب متوجه شدند و ایمان آوردند و بلاء رفع و دفع شد از آنها إِلّا قَوم‌َ یُونُس‌َ لَمّا آمَنُوا کَشَفنا عَنهُم عَذاب‌َ الخِزی‌ِ فِی الحَیاةِ الدُّنیا یونس آیه 98.
إِن شاءَ اگر مشیئت موافق با حکمت و مصلحت و قابلیت محل باشد.
وَ تَنسَون‌َ ما تُشرِکُون‌َ البته فراموش میکنند حتی قسم میخورند که ما مشرک نبودیم وَ اللّه‌ِ رَبِّنا ما کُنّا مُشرِکِین‌َ انعام آیه 23 گذشت بیانش.
