تُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنْفُسِکُمْ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿صف/۱۱﴾ در راه خداوند با اموال و جانهایتان جهاد کنید، این برای شما از هر چیز بهتر است بدانید
امام سجاد (علیه السّلام):
هیچ قطره اى نزد خداوند عزّ و جلّ محبوبتر از دو قطره نیست : قطره خونى که در راه خدا ریخته شود، و قطره اشکى که در دل شبِ تار براى خداوند عزّ و جلّ مى ریزد.
( بحارالأنوار، ج 16، ص10)
تفسیر المیزان
” تُؤمِنُون‌َ بِاللّه‌ِ وَ رَسُولِه‌ِ وَ تُجاهِدُون‌َ فِی سَبِیلِ اللّه‌ِ بِأَموالِکُم وَ أَنفُسِکُم …”
اینکه آیه شریفه جمله استینافی و جدید است، که می‌خواهد کلمه تجارت را که در آیه قبلی پیشنهاد کرده بود برای آنان تفسیر کند، گویا شخصی پرسیده اینکه تجارت چیست! و در پاسخ فرمود اینکه” تجارت اینکه است که به خدا و رسولش ایمان آورده، در راه او با مال و جانتان جهاد کنید”. و اگر ایمان به رسول را با ایمان به خدا ذکر کرد، برای اینکه بود که بفهماند اطاعت رسول در آنچه دستور می‌دهد واجب است، و گرنه ایمان به خدا بدون ایمان به رسول معنا ندارد، چون اینکه رسول است که به ایمان به خدا دعوت می‌کند، هم چنان که فرموده:” إِن‌َّ الَّذِین‌َ یَکفُرُون‌َ بِاللّه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ وَ یُرِیدُون‌َ أَن یُفَرِّقُوا بَین‌َ اللّه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ … أُولئِک‌َ هُم‌ُ الکافِرُون‌َ حَقًّا”« کسانی که به خدا و فرستادگانش کفر ورزیده، می‌خواهند میان خدا و رسولش جدایی بیندازند … اینان همان کافران حقیقی هستند. سوره نساء، آیه 150 و 151.»
” ذلِکُم خَیرٌ لَکُم إِن کُنتُم تَعلَمُون‌َ”- یعنی اینکه که گفتیم: به خدا و رسولش ایمان بیاورید، و چنین و چنان کنید، خیر خود شما را در نظر گرفتیم اگر به راستی از اهل علم باشید. و اما جاهلان، اعمالشان قابل اعتناء نیست، و معیار قرار نمی‌گیرد.
بعضی از مفسرین گفته‌اند: مراد اینکه است که اگر شما اهل علم و فهم باشید، خیر بودن اینکه تجارت را درک می‌کنید.
…………………………………………………….
سراغ ما تو بیا ای بهار جاویدم
که از فراق تو سردی گرفته امیدم
نمی‌توان ز دو چشمت نخواند آیة حُسن
ملازم است نگاهت برای خورشیدم
زمان هجرت تو سال و ماه نشناسد
سفید مویی من یک نشان ز تبعیدم
تویی ستاره، تویی ماه، هم تویی خورشید
منم چو ذره که بی‌انتهاست تصعیدم
یگانگی کن و یک‌رنگی ای تضاد تناسب
تقارب تو رساند مرا به توحیدم
تمام لحظة رنگین در انکسار شفق بود
گذشت تاری شب‌ها گریخت تهدیدم
بیا تو ای همه مهر و وفا کجایی تو
رقیب می‌شکند اقتدار تأییدم
