الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ﴿توبه/۲۰﴾ کسانى که ایمان آورده و هجرت کرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته‏ اند نزد خدا مقامى هر چه والاتر دارند و اینان همان رستگارانند.

امام صادق(ع) به فرزندش امام موسی کاظم(ع) فرمود:
همانا عالم آل محمد در صلب توست و ای کاش او را درک می کردم، همانا او همنام امیرالمؤمنین علی(ع)
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
________________________________________

الَّذِینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ «20»
بعد بیان فرق فاضله را فرماید:
الَّذِینَ آمَنُوا: آنانکه ایمان آورده‌اند به خداى تعالى و آنچه از جانب او نازل شده. وَ هاجَرُوا: و هجرت نمودند از دار الکفر به دار الاسلام. وَ جاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ‌: و جهاد کردند با مشرکان در راه خدا. بِأَمْوالِهِمْ‌: به بذل کردن مالهاى خود بر مجاهدان و تهیه اسباب قتال براى آنها. وَ أَنْفُسِهِمْ‌: و به نفس‌هاى خود در معرکه‌هاى جهاد. أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ‌: بزرگترند از حیث درجه نزد خداى تعالى، و کرامت و مرتبه ایشان بلندتر و بیشتر است از آنهائى که سقایت حاج و عمارت مسجد کنند، و جامع این صفات نباشند. وَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ‌: و آن گروه متصفین به کمالات، ایشانند رستگاران، و ظفریافتگان به مقاصد دو جهان.
بیان- خداى تعالى وصف فرماید جماعتى را که متصف به صفات سه‌گانه باشند و درجات عظیمه و بشارت رحمت و رضوان و جنات با نعمتهاى باقیه و خلود در آن را مترتب بر آن فرماید، و چون در آیات سبحانى عبرت به عموم لفظ باشد، پس شامل است در هر عصرى متصفین به این صفات را:
وصف اول: آنان که ایمان آوردند به تمام معتقدات حقه ایمانیه و ثبات در آن نمایند.
وصف دوم- هجرت نمایند از کفر به ایمان و از معصیت به طاعت، چنانچه در مستدرک- در حدیثى از حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم سؤال شد:
کدام هجرت افضل است؟ قال من هجر ما حرّم اللّه علیه فرمود: کسى که‌ دورى نماید از آنچه خدا حرام فرموده بر او. و در حدیث دیگر فرماید: المهاجر من هجر السّیّئات.
صفت سوم- جهاد در راه خدا به مال و نفس که مال خود را در رضاى الهى و اعلاى کلمه حقه صرف، و نفس خود را در قیام به وظایف دینى جهد نمایند، که یکى از افراد آن جهاد با هواى نفس و شیطان باشد، چنانچه فرمود حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم: افضل الجهاد من جاهد نفسه الّتى بین جنبیه.
علامه مجلسى (رحمه الله) در حدیث قدسى در وصف اهل خیر فرماید: قال تعالى یموت النّاس مرّة و یموت احدهم فى کلّ یوم سبعین مرّة من مجاهدة انفسهم و مخالفة هواهم و الشّیطان الّذى یجرى فى عروقهم.
فرمود خداى تعالى: مى‌میرند مردم یک مرتبه، و مى‌میرد هر یک از اهل خیر روزى هفتاد مرتبه از مجاهده با نفس و مخالفت هوى و شیطانى که جارى مى‌شود در عروق ایشان.
و البته متصفان به صفات مذکوره، مصداق آیه شریفه عظیم الدرجه و مشمول رحمات الهیه و فیوضات سبحانیه واقع خواهند شد. (اللّهمّ ارزقنا بمحمّد و آله) و حدیث متواتر از موافق و مخالف که على علیه السّلام و شیعته هم الفائزون‌ «1» شاهد عدل است بر آنکه این گروه رستگار حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام و شیعیان ابرار او هستند و الحمد للّه على ذلک، لکن باید مراقب بود پس از دارا شدن اوصاف شیعه، طورى نشود که به سبب افعال شنیعه، از جرگه آنان خارج شویم.
………………………………………………………………
دهه ی دوم ذیقعده شروعش زیباست
زاد روز گلی از نسل علی(ع) وزهراست(س)

چشم دل بازکن وشهر مدینه بنگر
خانه ی حضرت کاظم طرب وجشن بپاست

عرشیان وهمه ی اهل زمین شادانند
بر لب جمله ی آنها فتبارک به نواست

بوسه ها نجمه زند بر سر وروی پسرش
پدرش خنده زنان شاکر درگاه خداست

آمده تا که شود جای نشین پدرش
او ولیعهد شه هفتم درگاه ولاست

سومین نام علی بین امامان باشد
حجت هشتم حق بر همه ی ارض وسماست

او پسندیده ی خالق بود و خلق ورسول
زین جهت نام شریفش مزین به رضاست

نقل از حضرت صادق شده در باره ی او
عالم آل رسولست و به دانش دریاست

ای خوشا موسم میلاد وکنار حرمش
حرمش غرق سرورست وبهشتی ماواست

ای خوشا گوش به نقاره سپردن آنگه
که طربناک به میلاد رضا غرق نواست

ای خوشا دیدن آن خیل عظیم زایر
که به لبهای همه بهر رضا ذکر ثناست

ای خوشا دیدن آن پنجره ی فولادش
دیدن زایر بیمار که دنبال شفاست

ای خوشا نوش زسرچشمه ی سقاخانه
جرعه ای آب که یادآوری آب بقاست

ای خوشا ولوله ی شادی عشاق رضا
که قلوب همگی از غم واندوه رهاست

ای خوشا روشنی چشم به انوار رخی
که پس پرده بود دیدن رویش رویاست

چاپ نوشته