نیروگاه تبریز

نیروگاه حرارتی و گازی تبریز (در کیلومتر ۱۶ جاده تبریز ـ آذرشهر در مجاورت دهستان لاهیجان، بخش خسروشهر)، یکی از نیروگاههای ایران با ظرفیت تولید اسمی ۸۰۰ مگاوات است.
نیروگاه حرارتی تبریز دارای ۲ واحد بخار هر کدام به ظرفیت ۳۶۸ مگاوات (با قدرت تولید عملی ۳۵۰ مگاوات) ساخت شرکت آلستوم فرانسه است. همچنین، نیروگاه گازی دارای ۲ واحد گازی هر کدام به ظرفیت ۳۲ مگاوات ساخت فیات ایتالیا است که در محوطه نیروگاه حرارتی تبریز واقع شده است.
واحدهای گازی از سال ۱۳۵۷ در مدار قرار گرفتند و از سال ۱۳۷۱ گازسوز شدند و در حال حاضر با دو نوع سوخت گازوئیل و گاز طبیعی کار میکنند. واحد یک بخار در سال ۱۳۶۵ و واحد دوم بخار در سال ۱۳۶۸ راهاندازی شد.
در حال حاضر بیش از 36 درصد از سهام این نیروگاه متعلق به شرکت مدیریت توسعه انرژی تأمین (به نیابت از سازمان تأمین اجتماعی) است.
نیروگاه حرارتی طوس (واقع در کیلومتر ۱۲ جاده مشهد – چناران، تأسیس ۱۳۶۴)، یکی از نیروگاههای ایران از نوع حرارتی با ظرفیت تولید ۶۰۰ مگاوات که دارای ۴ واحد بخار ۱۵۰ مگاواتی ساخت بیبیسی آلمان است.
این نیروگاه از سه نوع سوخت مازوت، گاز و گازوئیل استفاده میکند و در حال حاضر تنها نیروگاه مازوتسوز استان خراسان است.
در حال حاضر مالکیت صددرصدی این نیروگاه در اختیار شرکت افق تأمین انرژی طوس (به نیابت از سازمان تأمین اجتماعی) است.
نیروگاه طوس
